Алена Пуцыковіч / хатні архіў
"Дзецям я заўсёды кажу адно і тое: дабро перамагае зло, сіла ў праўдзе, патрыятызм — гэта зусім не любоў да нейкіх пэўных людзей, якія займаюць высокапастаўленае становішча. Патрыятызм — гэта любоў да сваёй зямлі, свайго народа", — расказвае Еўрарадыё настаўніца рускай мовы і літаратуры сярэдняй школы №4 горада Іванава Алена Пуцыковіч.
Алена Мікалаеўна — педагог амаль з 30-гадовым стажам працы. У 2020 годзе яе некалькі разоў судзілі за ўдзел нібыта ў несанкцыянаваных мерапрыемствах і непадпарадкаванне міліцыі і прысуджалі штраф 100 і 55 базавых адзінак.
А 14 красавіка суд Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці прысудзіў Алену Пуцыковіч да двух з паловай гадоў хатняй хіміі "за паклёп" у дачыненні да двух сілавікоў. У дадатак настаўніца павінна будзе выплаціць кожнаму па 1500 рублёў за прычыненую маральную шкоду.
Як так атрымалася?
"Я зрабіла рэпост з "Чорнай кнігі Брэста" пра старшага оперупаўнаважанага па эканамічнай злачыннасці Іванаўскага АУС Аляксандра Задарожнага, — расказвае Еўрарадыё Алена Пуцыковіч. — Там было напісана, што на нейкім пратэсце ў Брэсце ён здымаў удзельнікаў на камеру і лжыва сведчыў у судзе. Я выказала шкадаванне, маўляў, навошта трэба было ехаць у Брэст. Я лічыла, што гэта праўдзівая інфармацыя, таму што ён двойчы сведчыў у судзе супраць мяне. Даваў непраўдзівыя інфармацыю. Калі на першым судзе яго спыталі: "А масавае мерапрыемства было?" Ён адказаў: "Так". "Адкуль ведаеце?" Ён сказаў: "Я так вырашыў". Гэта значыць, суб'ектыўнае меркаванне ён выказаў як бясспрэчную ісціну — гэта недапушчальна".
Гаворка ідзе пра суд за шпацыр па Іванаве. У кастрычніку мінулага года Алена разам з прыяцелькамі дамовіліся схадзіць на каву. Ішлі па вуліцы Савецкай з двума бел-чырвона-белымі і адным чырвоным парасонам. Па словах суразмоўніцы, калі яны праходзілі міма аддзялення міліцыі, адтуль выйшла каля 16 супрацоўнікаў.
"16 супрацоўнікаў, каб затрымаць пяць жанчын, якія гулялі... Паводзілі сябе па-рознаму: былі тыя, якія хацелі схапіць, перагарадзіць дарогу. Некаторыя проста стаялі і ўхмыляліся, разумеючы абсурднасць сітуацыі. Аляксандр Задарожны, які прызнаны цяпер пацярпелым і хоча атрымаць ад мяне кампенсацыю 1500 рублёў, асабіста мне сказаў: здраднікі, прадаліся Польшчы за 20 еўра. Калі я пра гэта гаварыла ў судзе, ён не абвяргаў. Ёсць запіс. Я збіраюся падаваць сустрэчны пазоў па факце паклёпу ў дачыненні да мяне".
Паводле версіі следства, 5 снежня Пуцыковіч зрабіла ў тэлеграм-чат яшчэ адзін рэпост. Нібыта ў паведамленні было напісана, што начальнік АУС Драгічынскага райвыканкама Юрый Котыш ілжыва сведчыў у судовых працэсах супраць актывістаў. Настаўніца кажа, што гэта наогул не даказана, і збіраецца аспрэчваць рашэнне суда:
"Што да кампенсацыі за маральную шкоду, яе таксама трэба даказаць. Даведак, што ў іх сапраўды пагоршылася здароўе і яны звярталіся ў медыцынскую ўстанову, пададзена суду не было. Няма фактаў выкліку хуткай дапамогі, фактаў звароту да псіхолага. Ні дакументаў, ні фактаў. 1500 рублёў кожнаму? Карыслівыя інтарэсы, інакш не назавеш".
Муж Алены Пуцыковіч — ваенны пенсіянер. Сын служыў у памежных войсках і ў лістападзе звольніўся ў запас. Дачцэ 13 гадоў, вучыцца ў мясцовай гімназіі. Алена Мікалаеўна прызнаецца: да жніўня 2020 года палітыкай не цікавілася. "Але калі пасля выбараў з'явіўся інтэрнэт і я прачытала, што адбываецца, не змагла далей жыць спакойна і рабіць выгляд, што мяне гэта не датычыцца".
Настаўніца кажа, што не можа маўчаць з тых жа прычын, што і ўсе беларусы, якія выступаюць супраць гвалту, фальсіфікацый і рэжыму, "як у Паўночнай Карэі". Паводле яе слоў, сярод знаёмых знайшлася толькі адна былая аднакурсніца, якая падтрымлівае "бок зла", з ёй суразмоўніца Еўрарадыё лічыць за лепшае не кантактаваць.
"Сваім вучням я пры выпадку цытую Юліуса Фучыка: "Бойся абыякавых! Гэта з іх маўклівай згоды здзяйсняецца ўсё зло на зямлі!" — і я не разумею, як сёння можна быць абыякавымі. Я хачу, каб будучыя грамадзяне нашай краіны займалі таксама актыўную грамадзянскую пазіцыю ў грамадстве. На шчасце, мяне падтрымліваюць усе, з кім я маю зносіны: сям'я, блізкія сябры, суседзі, выпускнікі і ў Беларусі, і тыя, якія з'ехалі. Я чытаю абмеркаванні ў суполках Іванава і Драгічына, бачу рэакцыю людзей. Сярод іх не знайшлося ніводнага чалавека, які б хоць бы нейтральна выказаўся наконт маёй сітуацыі. Ва ўсіх негатыўныя эмоцыі, хоць у суполках ёсць розныя людзі. Так што з гэтым усё нармальна, інакш была б гарчынка — расчараванне".
Суразмоўніца расказвае, што да свайго прысуду паставілася спакойна, лічачы, што "суды ў Беларусі палітызаваныя, канец ужо відаць, і два з паловай гады гэта не працягнецца".
Алена Пуцыковіч кажа, што, калі рашэнне суда не атрымаецца аспрэчыць, праз "хімію" з працай у школе давядзецца на нейкі час развітацца. І мабыць, гэта адзінае, што хвалюе яе на цяперашні момант.
"На працы асаблівага ціску не было, але павышаную ўвагу да сябе я адчула яшчэ 1 верасня, калі завуч па вучэбнай рабоце прыйшла да мяне на класную гадзіну, — расказвае суразмоўніца. — Я была добра падрыхтаваная, думала, можа, яшчэ і пракурор захоча прыйсці, праверыць маю працу. Негатыўнага стаўлення з боку бацькоў у свой адрас я не чула і не бачыла, затое ёсць людзі, якія адкрыта выказвалі мне сваю падтрымку.
У дзяцей я таксама пыталася, ці змянілася нешта ў працэсе навучання сёлета? Яны адказалі, што не. Так што мая актыўная жыццёвая пазіцыя, тое, што мяне прыцягвалі да адказнасці, ніякім чынам не адбілася на маёй працы, таму што я сумленна выконвала свае абавязкі і збіраюся іх выконваць, наколькі мне дазволяць доўга гэта рабіць.
І хоць мая праца з пункту гледжання фінансавага ўзнагароджання няўдзячная, я лічу, што гэта маё, і вельмі рада, што змагла паўплываць на выхаванне многіх грамадзян нашай краіны. А дзеці? Дзеці разумныя, сумленныя, смелыя. Дзеці разумеюць і адэкватна ацэньваюць тое, што адбываецца. У кожнага дзіцяці ёсць гаджэт і выхад у тую ці іншую сацсетку. Яны сядзяць у месенджарах: цікавяцца, чытаюць, супастаўляюць".
Каб сачыць за галоўнымі навінамі, падпішыцеся на канал Еўрарадыё ў Telegram.
Мы штодня публікуем відэа пра жыццё ў Беларусі на Youtube-канале. Падпісацца можна тут.
Каб сачыць за галоўнымі навінамі, падпішыцеся на канал Еўрарадыё ў Telegram.
Мы штодня публікуем відэа пра жыццё ў Беларусі на Youtube-канале. Падпісацца можна тут