Уладзімір Фясенка: “Пешы пункт — “спыненне агню”. Ён не выкананы, агонь працягваецца, хоць інтэнсіўнасць яго зменшылася. Далей — адвод цяжкага ўзбраення. Фармальна гэта адбылося. Гэта адна з частак пагаднення, якая была выкананая, але зноў не ў поўным аб’ёме. “Памілаванне і амністыя за ўдзел у падзеях на Данбасе” — не выканана. Адразу скажу, правесці адпаведны заканадаўчы акт праз парламент Украіны будзе вельмі складана, калі не немагчыма. “Вызваленне закладнікаў і палонных” — выканана часткова. Пункт, які цалкам не выкананы і па якім мы не ведаем, ці ідуць перамовы, — “Вывад замежных узброеных фарміраванняў”. Расія адмаўляе прысутнасць сваіх рэгулярных ваенных фарміраванняў у зоне канфлікту, але расійскія ваенныя там ёсць: па ацэнках украінскага боку і заходніх экспертаў — каля сямі тысяч”.
Вольфганг Зэндэр: “Для гэтага ёсць тры перадумовы. Найперш, інтэнсіфікацыя адносінаў з інстытутамі, якія цяпер маюць дрэнныя адносіны з Расіяй — Еўрасаюз і NATO. Далей, неабходная будзе эканамічная дапамога Беларусі, каб даць ёй магчымасць развіваць дыпламатычныя ініцыятывы і даць Беларусі большую магчымасць канцэнтравацца на дыпламатыі. І Захаду трэба зняць санкцыі з Беларусі, каб даць ёй магчымасць вырашаць канфлікт. Гэта тыя тры перадумовы, якія дазволяць Беларусі стаць кіраўніком дыялогу”.