Алей для чабурэкаў не мяняўся 10 гадоў, і для кавярні гэта гонар, а не парушэнне

20/02/2017 - 09:37

Не першы тыдзень вядуцца размовы пра недарэчнасць безлічы праверак, якія перажываюць беларускія рэстаратары. Лукашэнка нават агучыў сваё здзіўленне тым, што праз санітарныя нормы некаторым рэстаранам даводзіцца гатаваць цеста для дранікаў у адным месцы, а смажыць у іншым, праз некалькі кіламетраў. На вышэйшым дзяржаўным узроўні даведзеныя загады змяніць нормы так, каб рэстаратарам у Беларусі жылося лягчэй.

Праект новых нормаў яшчэ не падпісаны, але ўжо ёсць у сеціве. З гэтай нагоды Еўрарадыё пагутарыла са старшынёй гільдыі кухараў Аляксандрам Чыкілеўскім, які прааналізаваў старыя і новыя нормы. Ці давядзецца і далей мець 27 памяшканняў на траіх супрацоўнікаў, ці можна будзе гатаваць стэйк і тар-тар і ці паўплывае гэта на кошты страваў, вы даведаецеся з вялікай размовы з Аляксандрам Чыкілеўскім, якая зусім хутка з’явіцца на нашым сайце, а пакуль мы публікуем пазаэфірныя “замежныя гісторыі” шэф-повара, якія б моцна здзівілі нашу санстанцыю.

1. Ва Узбекістане бачыў такую шыльду на ўваходзе ў рэстаран: “Алей для чабурэкаў не мяняўся дзесяць гадоў”. Натуральна, што яны падліваюць свежы алей, але ўявіце! Алей насычаны гэтымі чабурэкамі. То бок для іх гэта гонар, рэклама. І там многа людзей…

2. Ва Украіне, у Кіеве ёсць рэстаран, дзе гатуюць грыль. Мангалы стаяць у зале. Кухары дастаюць кавалак мяса, на вачах у наведвальнікаў яго апрацоўваюць і смажаць. Гэта вельмі прыгожа выглядае і самае галоўнае ― смачна.

3. У Германіі цяпер яйкі закупляюць у вакуумных упакоўках. То бок кожнае яйка ўжо разбітае і ў асобнай упакоўцы. Вельмі зручна. І наўрад ці страва з гэтых яек выйдзе даражэйшай, чым у нас. Бо ўсе растворы, у якіх мы мусім прамываць яйкі перад ужываннем, таксама каштуюць грошай.

4. У Чэхіі я трапіў у рэстаран з калегамі, дзе пабываў на кухні. Там алей ў фрыцюрніцы амаль чорны, як крышка вашага ноўтбука. У фрыцюрніцы на маіх ачах адначасова смажылі рыбу, мяса і бульбу. У іх адна драўляная дошка для раздзелкі на ўсю кухню. У адным куце дошкі ляжыць мяса, у іншым ― рыба, гародніна… і гэта нармальна. Мой калега есць і кажа: ой, як смачна! А я не магу бо ведаю, што ў іх на кухні. Распавёў. А ён півам запіў і кажа: усё роўна вельмі смачна!

5. У Германіі ў маленькіх рэстаранах вельмі часта карыстаюцца паўфабрыкатамі ў вакууме. Я трапіў на кухню аднойчы. Кухар дастаў з лядоўні шніцэль у пакеціку, разагрэў ― і гатова. Гэта зручна і каштуе не шмат.

6. Ва Украіне летам кухары набываюць на рынках грыбы і ягады. Па нізкіх коштах і на цэлы год, калі дазваляе памяшканне і колькасць лядоўняў. Яны папросту марозяць іх і потым увесь год карыстаюцца. То бок нізкі кошт закупкі захоўваецца ўвесь год і страва не даражэе ў розныя сезоны.

7.    На Захадзе я бачыў, як раніцай кухар едзе на звычайны рынак і набывае ўсе неабходныя прадукты на дзень. Без усялякіх пастаўшчыкоў і іншых дакументаў. Ён гатуе з самага свежага мяса, гародніны, якія толькі набыў, не марозіць іх і гэтак далей. Санстанцыя там мае свае патрабаванні, безумоўна. Але яны не рэгулююць як, што і з чаго гатаваць.

Апошнія навіны

Выбар рэдакцыі