euroradio.fm
З-за “падатковага манеўру”, які праходзіць у Расіі, Беларусь страціла частку расійскіх субсідый. І ўсё ж у ІПМ лічаць, што манеўр аказвае спрыяльны ўплыў на беларускую эканоміку.
“Мы пачынаем перабудоўвацца. Прыходзіць ўсведамленне таго, што новая рэальнасць новая нармальнасць, пра якую гаварылася ў 2015 годзе, — нас нарэшце-то ўжо наганяе, — лічыць дырэктар даследчага цэнтра ІПМ Аляксандр Чубрык. — Новая нармальнасць — гэта адсутнасць энергетычнай субсідыі, паступлення грошай у бюджэт праз перетаможку, праз пошліны для Беларусі”.
Галоўнае ж пытанне з “падатковым манеўрам”, лічыць эксперт, складаецца ў тым, ці зможа Беларусь прадаваць на расійскім рынку нафтапрадукты з расійскай нафты на тых жа ўмовах, што і расійскія НПЗ.
“Тады, верагодна, мы захаваем нашу нафтаперапрацоўку. У адваротным выпадку пытанне аб лёсе [беларускіх] НПЗ застаецца вельмі моцна адкрытым. Я думаю, што тут гэта адзіны падстава для перамоваў. Іншых падстаў для перамоваў проста няма”, — сказаў дырэктар даследчага цэнтра ІПМ.
Аляксандр Чубрык не выключае, што для атрымання падтрымкі пры продажы нафтапрадуктаў у Расіі, аналагічнай той, якую атрымліваюць расійскія НПЗ, нашы заводы прыйдзецца прадаць.
Любыя ацэнкі энергетычных субсідый Беларусі з боку Расіі ўтрымліваюць цэлы шэраг агаворак, таму дакладна назваць аб'ём падтрымкі не ўяўляецца магчымым, заявіў Аляксандр Чубрык.
“Тут узнікае вельмі шмат спекуляцый. Яны датычацца як ацэнкі наступстваў “падатковага манеўру” для беларускага бюджэту, так і ацэнкі таго, наколькі Расія “корміць” беларускую эканоміку, — кажа эканаміст. — Напрыклад, калі МВФ ацэньвае энергетычную субсідыю з боку Расіі, ён кажа: калі б Беларусь купляла свой аб'ём газу па цане Германіі, то яна плаціла б на столькі-та больш, і гэта субсідыя. Але тут ёсць цэлы шэраг агаворак. Па-першае, транспартныя выдаткі. Другое. Расія прадае газ на розныя рынкі па розных коштах. Трэцяе. Яна не прадасць гэтыя 20 мільярдаў кубаметраў газу ў іншую краіну, напрыклад у Нямеччыну, па тым жа кошце. Магчыма, прадасць ў іншае месца, але ўжо па больш нізкай цане, напрыклад у Кітай. Гэта значыць закантрактаваць 20 мільярдаў кубаметраў па рынкавых цэнах немагчыма”.
Тое ж самае тычыцца і коштаў на нафту, адзначае ён. “Таму ўзнікае пытанне, як дакладна ацаніць памер гэтай падтрымкі расійскай праз энергетычныя цэны для Беларусі. І любую ацэнку можна будзе падвяргаць крытыцы”, — сказаў на заканчэнне Аляксандр Чубрык.