Фота: gomel.mchs.gov.by
У вёсцы Вынашаўка (Кармянскі раён, Гомельская вобласць) конь цалкам праваліўся ў яму на дарозе. Каб выцягнуць яго, прыйшлося выклікаць ратавальнікаў.
У яме мог апынуцца чалавек, легкавік або школьны аўтобус, так што, вынашаўцам, можна сказаць, яшчэ пашанцавала. На наступны ж дзень пасля інцыдэнту дзяржава прыгадала пра існаванне вёскі і ў пару прыёмаў перамагла яму. А мы прасачылі, як чыноўнікі перакладвалі адказнасць адзін на аднаго, пакуль не паглядзелі ў сумныя конскія вочы.
"Деточка,
все мы немножко лошди,
каждый из нас по-своему лошадь".
(Уладзімір Маякоўскі)
У вёсцы Выношаўка каля ста жыхароў. Кожную раніцу за школьнікамі прыязджае аўтобус і вязе іх на заняткі. Некаторыя ідуць да аўтобуса па Будаўнічай вуліцы. Гэтая вуліца ўпіраецца ў трасу, якая злучае вёску з вялікім светам. Восенню і зімой хадзіць па ёй даводзіцца ў цемры.
2 красавіка менавіта на Будаўнічай вуліцы ў напоўненую брудам двухмятровую выбоіну на праезнай часткі засмактала... каня.
"Я ехаў сустракаць пасля працы дачку, — распавядае гаспадар каня Станіслаў Восіпаў. — Дарога падалася слізкай, у нейкім месцы лёду не было — вось і вырашыў аб'ехаць. І тут конь кудысьці праваліўся. Я ўбачыў, што яго зацягвае ў бруд, паспрабаваў выцягнуць сам, але куды там! Паклікаў суседа, але і яго дапамогі аказалася мала. Тады суседка патэлефанавала ў камунгас. Там далі зразумець, што дапамагчы нічым не змогуць.
Тады мы звярнуліся ў МНС. Ратавальнікі прыехалі, працягнулі каню пад капыты пажарны рукаў, завязалі на спіне, падчапілі і паднялі. Спатрэбілася хвілін дваццаць, выцягвалі лёгенька і не спяшаючыся. З канём усё ў парадку. Нават не верыцца, што ён амаль цалкам быў у брудзе".
Выбаіна засталася пасля таго, як у канцы мінулага года ў Вынашаўцы прарвала вадаправодную трубу. Прыязджалі рабочыя з водаканала, вырылі яму, ліквідавалі аварыю, засыпалі трубу пяском. Але агароджваць нічым не сталі.
"Суседка, якая побач жыве, сама паставіла палкі. Але я іх не заўважыў, калі ехаў, — кажа Станіслаў Осіпаў. — Мы жывём на другім баку вёскі, быў не ў курсе. Мабыць, снег сышоў, падтала, а пасля прымарозіла. Вось і атрымалася. Дарога тут вузкая: адна машына яшчэ праедзе, але калі побач будзе ехаць іншая, дакладна ўскочыць".
Мужчына кажа, што ў цэлым, жыццё у вёсцы нармальнае, толькі вада не вельмі. Часам прыязджаюць дэпутаты, праводзяць каля адзінай крамы сходы. Але калі пытаюцца жыхароў аб праблемах, тыя ні на што не скардзяцца.
На наступны ж дзень пасля інцыдэнту дзяржава перамагла яму. Спачатку вакол яе пакружыў трактар, але толькі злёгку параўняў абочыну ўздоўж асфальту. Потым прыехаў грузавік МАЗ і скінуў у яе цэлы прычэп цэглы.
"Мы не маем да ямы ніякага дачынення, — кажа Зміцер Ганжураў, начальнік участка добраўпарадкавання КЖП УП "Карма". Менавіта гэтая арганізацыя прывезла цэглу. — Там рамонтныя работы праводзіў водаканал, таму тэлефануйце туды. Яны там разраўноўваюць, падсыпаюць, выраўноўваюць, ліквідуюць аварыйнае месца, увогуле. Мы ўчора працавалі на іншым участку, мне патэлефанавалі, папрасілі падвезці цэглу. Я завёз. Астатнія пытанні — у водаканал".
У адрозненне ад іншых удзельнікаў гісторыі, Аляксандр Уласаў — старшыня Кароцькаўскага сельсавета, да якога належыць Вынашаўка, — нічога пра яму не ведаў і шчыра здзівіўся.
Праз гадзіну, ператэлефанаваў сам, маўляў, так, сапраўды, здарылася такая сітуацыя.
"Пагаварыў з уладальнікам таго каня — запрог коніка, паехаў, хоць ведае выдатна, там няма ні ямы, ні канала, ні яра. Узімку, калі стаялі вялікія маразы, рамантавалі вадаправод. Асфальт зімой не пакладзеш. Вось і прысыпалі. Усё было агароджанае, але ўладальнік каня вырашыў выпрабаваць лёс".
Уласаў паабяцаў, што дарогу адрамантуюць, "як толькі прыйдзе нармальная вясна". "Пакуль трэба даць вадзе сысці, а зямлі улегчыся. Потым прыедуць работнікі камунальнай гаспадаркі і ўсё выправяць, цяпер гэта нетэхналагічна, — кажа чыноўнік. — Разумееце, капалі яму "паўтара на паўтара", каб дабрацца да вадаправода. Засыпалі, яму прымарозіла, а тут усё размыла. Калі такое здараецца летам, усё рамантуецца хутчэй".
Пацікавіўшыся мэтай званка, начальнік "Водаканала" Аляксандр Чупрыгин тут жа кінуў трубку. "У мяне проста былі іншыя важныя званкі", — пазней прастадушна патлумачыў чыноўнік.
"Ніякага рамонту ў гэтым годзе не было. Мы там нічога не капалі, — на наша здзіўленне адказвае Чупрыгін, калі мы ўсё ж такі задаём яму пытанне пра яму. — Мясцовыя жыхары памыляюцца, прарыў трубы адбыўся не ў гэтым месцы.
Пра сітуацыю я, вядома, у курсе. Калі конь ўграз, наша брыгада выехала на месца здарэння. Думалі, а раптам і, праўда, прарыў, але яго не было. З часам там проста праваліўся грунт, і яго прамыла. Праблема ў грунтовых водах. Растае снег, размываецца. Мы потым падсыпаем. Шчыра сказаць, я і так вам ужо шмат расказаў. Усё нармальна, усё добра".
***
"У горадзе Пачасалаве славутасцяў было тры: царква Прасвятой Багародзіцы дзевы Марыі, камвольна-ткацкі камбінат імя Рамона Меркадэра і лужына на цэнтральнай плошчы", — так пачынаецца апавяданне Віктара Шандаровіча пра велізарную лужыну ў цэнтры выдуманага горада Пачасалава. Мяняліся палітыкі, сыходзілі эпохі, а лужына заставалася на сваім месцы — толькі станавілася ўсё шырэйшай і з гадамі ўсё выразней адлюстроўвала ў сабе бязладнасць мясцовых уладаў, гатовых прыдумляць любыя апраўданні і адгаворкі, абы не займацца сваёй справай.
А ў цэнтры нявыдуманай вёскі Вынашаўка ў яму цалкам праваліўся конь.